Michael Dougherty świetnie poradził sobie z okazjonalnym horrorem na Halloween zatytułowanym "Trick 'r Treat". Bez namysłu wybrałem się więc na jego kolejne dzieło, tym razem poświęcone Bożemu Narodzeniu. Jakiż był mój zawód, gdy to co ujrzałem sprawdziło się jedynie w założeniach. Na warsztat wzięto legendarną postać Krampusa, zaś wszystko obleczono klimatem lat 80, który ostatnimi czasy jest gwarancją sukcesu ("Gość", "Kung Fury"). Niestety niczego to nie dało, a wręcz pogrążyło film. Prostota minionej epoki wprowadza tylko nienaturalną przemianę bohaterów, sitcomowe żarciki oraz marnie zrealizowane sceny akcji.

Na papierze wygląda to wszystko nieźle. Dostajemy przecież świetny design antagonistów, nawiązania do "Opowieści Wigilijnej", świąteczny klimat itd. Gdy jednak wprawiono w ruch całą tą machinę, zwyczajnie się rozleciała. Mordercze zabawki Krampusa są bowiem łatwe do pokonania, walki z nimi to czysty chaos, a historia wymyka się z rąk reżysera nie wiedzącego czy chce by jego postaci wyszły z domu i zrobił się z tego slasher, czy żeby zostały tworząc home invasion. Pomysłów tu nadmiar, lecz żaden do siebie nie pasuje.Opening mimo że treściwy, raczej drażni, animowana wstawka a la Tim Burton jest tanim naśladownictwem...

Efektem finalnym jest niezły ambaras stylistyczny. Nie zrozumcie mnie źle: lubię świąteczne horrory i oglądało się przyjemnie, ale nie jest to rzecz wybijająca się spośród kina tego typu. Ot, film do zapomnienia.